Aşacağım Dağlar Var Şiiri - Durmuş Kaya

Gurbete açtım gözümü
Özledim gözlerini
Gülüşlerini
Sılanın güneşlerini özledim
Kaç gecedir horoz sesine hasret kulaklarım
Ve senin yüzüne
Gözlerim

Gurbete açtım kucağımı
Kırlangıçlar gibiyim
O iklim senin, bu iklim benim
Bilmem hangi bozkıra kursam
Hangi dağda tüttürsem
Odumu ocağımı

Ah!
İsminle kurudu dudaklarım
Ve, gözümün gönlümün içinde
Bir lav gibi yakan hasretle
‚Baba! ’ diye ünleşen cocuklarım

Gurbete kurdum otağımı
Bir kızarmış ekmek uğruna
Ben gurbette yaşarım
Gurbet bende yaşar
Her gece gönül kanatlarım
Karlı dağları aşar
Bir ses bir kav gibi tutuşturur içimi
İçim köpürür taşar

Gurbete sürdüm atlarımı
Yorgun turnalar gibi
Gurbete açtım kanatlarımı

Bozkırda güvercin kanı
Atlarım at
Kanatlarım kanat değil
Kavuşmalar vuslat değil

Elimde bir kazma
Vururum dağlara dağlara
Ama adım Ferhad değil!

Gurbete kurdum saatimi
Dilim dilim doğrasalar
Toprak ile yoğursalar etimi
Yediğim ekmek
İçtiğim su kadar
Aşacağım dağlar var!