anımsadım…uyku sonrası kızgınlığın
küfürler bir şarkıya dönüşürdü sesinde
yağmur sularıyla arınırdık aşklardan
açılırdı güllerden kapısı yalnızlığın
neydi üstümüzden hiç gitmeyen karanlık
her kadın sessizliğe benzerdi biraz
adlarını unutan korsanlar gibiydik
eşkıya türküleriyle uzaklara bakardık
usul bir dokunuş cama biz ağlarken
bilmezdik kimin ellerinde ufalanırdı hüzün
ranza altlarında gizlenen sevdalar
bulanık bir sudan geçtik, yenildik Eren
Kayıt Tarihi : 5.12.2005 18:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!