Öfke ile sen de sinir,
Edip durur bende seyir,
İster isen, getir kendir
Suçum varsa, as sen beni.
Söylemiştim oysa sana,
Böyle surat asma bana,
Duygularla hep yan yana,
Suçum varsa, as sen beni.
Bu derdimi ne eylesem!
Ser’de aklı del eylesem,
Hislerimle boyun büksem,
Suçum varsa, as sen beni.
Yüce Mevla’m, sabır eyle
Başım dert de meseleyle,
Gönlümün son dileğiyle,
Suçum varsa, as sen beni.
Boynum kıldan ince durur,
Yaş gözlerde çabuk kurur,
Her sözün derinden vurur,
Suçum varsa as sen beni.
Ben bitirdim, sen başlattın
Saçlarını sen koklattın,
Madem sordun, yargıladın,
Suçum varsa as sen beni.
Yapalağın, halı yaman,
Gönlün yaktın, başı duman
Yeter artık şimdi şu an,
Suçum varsa as sen beni.
02.07.2003
Ali YapalakKayıt Tarihi : 14.8.2008 09:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Yapalak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/14/as-sen-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!