Aş d) Besmele Şiiri - İbrahim Çelikli

gocagarının biri evsiz galmış
ev yapmak uçun taş çıkartacağımış
'taş çıkaran'ı yardıma çağırmış
kazanınan değil de
çencereyinen aş bişirmiş
gonu-gonşu
'-daşçıkaran değil çencere
kazanınan bile doymaz' demiş

emme gocağarının başga bulguru
başga yeycek işceği,
el önüne goycağı
varmıydı, yok muydu
orasını bilemecen

taş çıkaracak adam;
gaşşığını aşa daldırmasıynan bile
gocagarı herifin elini dutup
'-önüşcük mesmele çek' demiş
……
'-önşe mesmele'
adam '-ı! ıh' demiş, başga bişiy dememiş
gocagarı '-noldum öldüm ille mesmele'
taş çıkaran da direnirimiş emme

en sonunda 'demen o mismillayı' deyinşe
gocagarı '-hinşi ye öyleyse' demiş
kazanınan doymayan herif
çencerenin yarısını yemiş
yarısını yeyememiş'

mesmelesiz yemecen, döküp saçmacan,
kendi önünden yecen, hakkına gayıl olcan

keser gibi;
“hep bana, hep bana”
demecen
birez de bışkı gibi
“bi sana, bi bana”
“bi sana, bi bana”
de(ye) cen