Aş a) Besmele Şiiri - İbrahim Çelikli

'-aşı neyle yersin'
'-ekmeğ(i) ne(n) '
'-scık'
“-dıkımınan”
'-gaşşığınan'
'-olmadı'
'-besmeleyle' diyen
zafer kazanırdı

sofradan kalkmışsak geri oturmayı ar ederdik
sofradaysak bile yeniden besmele çekerdik
“-aşure, bekmez, baklafı, havla,
im, incir dondurma”
en sonunda sofraya konmuşsa

saydığımız biri
“-İbirem datlı sevmez” demişse
İbrahim ar eder yemezdi datlıyı
hakikaten sevmediğine inanırdı
ömründe ilk defa konulmuş önüne
yemez mi; adam yerine konulmayı
yıllar sonra kendisi de yapardı aynı şakayı

elbette sofradan 'şükür' diye
kalkmalıydık
hem de doymadan
'-Ey Allahın Resulü' demişler Peygamberimize
ne zaman kalkalım sofradan
Peygamberimiz salli Allah-ü aleyh-i vesselem
'-doymadan' demiş, onun uçun
nasibimiz olabilecek başka niyemetlere de
yer burakmak ğereğir midende
illa da sünnetlemeye ”

“-hey gözel Irapbım hikmetinden soval olunmaz”
ebem '-kadı kaymakam bile gelse” derdi
“-sofradan kalkılmaz
ayakta taam lokması alınmaz
şeytan çeker' derdi
herkes önce besmele çekerdi
konuşulmazdı yemekte
dıkımı akıtmamız hoş görülmezdi
“-sizin öküz güttüğünüz yerleri
dolaşıp gelirin akıtman evel-Allah” derdi