Arzuhal / 5 Şiiri - Yavuz Doğan

- Kocasına kız kaçıran yetim bir kız benim ülkem... -

Kırmızıya isim veren gülleri şehit olurken
Vatan satılıyor beyim. Uykun hiç açılmadı mı?
Söylenen tüm yalanlara takvimler şahit olurken
"Ata"n satılıyor beyim. Uykun hiç açılmadı mı?

Yuttuğun her makarnaya hamur veren beyaz unda
"Üç beş Mehmet" toplamının sağlamasız sonucunda
Conkbayırın tam altında, Kilitbahirin ucunda
Yatan satılıyor beyim. Uykun hiç açılmadı mı?

Simsiyah karanlıklara bahşedilmiş hür niyeti
Annesine ak sütünü, bebeğime zürriyeti
Bayrağıma al kanını, toprağıma hürriyeti
Katan satılıyor beyim. Uykun hiç açılmadı mı?

Kibriti bitmesin diye ateşini külle yakıp
Bakkala "eyvallah" deyip kasabına hesap takıp
Üç kuruşluk rızkı için evladına borç bırakıp
Batan satılıyor beyim. Uykun hiç açılmadı mı?

Kimliksiz bir kimsesizlik zapt ederken tan yerini
Kalın bir kırmızı kalem çizerken alın terini
Kömür diye sobasına çocuğunun defterini
Atan satılıyor beyim. Uykun hiç açılmadı mı?

Giyinerek üzerine en siyah elbisesini
Kısarak bir büyük halkın korku bilmez gür sesini
Üzerine çapulcunun, eşkıyanın ensesini
Tutan satılıyor beyim. Uykun hiç açılmadı mı?

Satılıyor işte beyim, memleketin yarısı Çin
Yarısında bin bir ağıt; kan ağlıyor için için
Üstelik Avrasya deyip -ABD’nin hatrı için-
Kıtan satılıyor beyim. Uykun hiç açılmadı mı?

Gözyaşıyla beslenirken namerde açılan kucak
Anaların feryadıyla yanıyor sönen her ocak
Tam da şimdi, sen uyurken; memleketin köşe bucak
Utan! Satılıyor beyim. Uykun hiç açılmadı mı?