Gündüzün rengini boya geceye
İçinde biraz da beyazı olsun
Sarıyı Eylül'e bırak giderken
İçinde biraz da kırmızı olsun
Hüzün karanlığa beşik bağlarken
Yürek ölür sensiz canım
Senden uzak senden uzak
Sensin benim öbür yanım
Senden uzak senden uzak
.
Beyaz olur aşkın rengi
Gecenin perisi ayın kızıyım
Evrenin parlayan tek yıldızıyım
aşkınla ses veren gönül sazıyım
Yaşama sevincim papatya yüzlüm
Ben sana alıştım can iki gözüm
Aklar düştü gör saçıma geçti gençlik çağları
Geldim yolun yarısına ömür bilmez sığları
Mevla koru sevenleri yürekleri yanmasın
Kullar ersin muradına açsın gönül bağları
Yıllar geldi yıllar geçti kaldım yaban ellerde
Kızıl bir ateştir vuslatın yolu
Seven kalbin içi fırtına dolu
Ne mevsimi belli ne sağı solu
Her gizini bilir seven sevenin
Adem’den Havva’dan gelen örflerle
Bağlarımda soldu nice güllerim
Yanıyor gönlümün çiçek bahçesi
Dilim figan eder viran hallerim
Yanıyor gönlümün çiçek bahçesi
Hasretin yolları urgan bükümü
Şu gönlümde umut bitti
Hani benim geleceğim
Çektiklerim bana yetti
Aşka inat güleceğim
.
Bahar oldun çiçek açtım
Kalmaz hiçbir dert çile
Sen varsan bu gönülde
Kıyamet kopsa bile
Bu sevda bana yeter
.
Sevgiyle yaşanılan
Duydum seni ellerden
Deste deste güllerden
Uzaktan sesin gelir
Selam ile dillerden
Hiç kendini yormadan
Zor sevdayı akıl almaz
Ayrılığın ayazında
Tutulan hiç iflah olmaz
Ayrılığın ayazında
Sevda gider tahtı kalır
Bir derya şiirleriniz.Çok etkileyici,tebrikler.