Bir gün öleceğimden emin değilim
Çünkü 70’li bir gök altında Stassi gri
Porsuk delikanlı adım başı
Sığırcık yapraklı kavaklar
Boz arsız ve bungun
Es Es Es Ki Ki Ki diye patlayan
Bırak beni ne olur
Bırak gideyim
Nakarattan sonra
Ne dediğini anlamıyorum bu şarkının
Belli ki acı söylüyor
Nakarattan sonra
Eski sahibi kristal avizelerde ışıyan kahkahanın
bun bakışlı,
ellerini takmış annesinin, ışıksız gözü
kerhen bir arada karbon kalsiyum oksijen,
en çok bu içten dıştan kuşatan
Türlü türlü terketti beni,
daha başlamadan,
cereyanda kalmış kapı gibi,
damla damla kanatarak,
hepsine değerdi
Her intikam solup gider göğsünde
Biri hariç
Kızıl gonca dikeni
sela güneşi pırıl pırıl
Kronik bir şimşeğin
Mide bulantısından
Bir onmazın bilmem kaçıncı nekahetinde
buruşturulmuş kağıt gibi
çıtır çıtır inliyordum
Belli ki
ne yazan beğenmişti ne okuyan
Kararlıydım oysa
Saat 15:22
Bardaktan boşanırcasına yağan kahır
Caddelerden tütüyordu
Ağır Onsuzluk idmanım yeni bitmişti ki
Kendimi sevimsiz bir kafede buldum
Hüzün takıntılı şairlerin masasına doğru ilerledim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!