Konuş, konuş bıkmadın mı ey nadan?
Biraz sus da; işi bilen konuşsun!
Azap verir mü’minlere, bet sadan;
Yeter artık, haklı olan konuşsun!
Yetkileri almış ele na- ehil
Mazlumları ediyorlar müzmahill
İnsaf edip, verin bize az mehil;
Hak söyleyen ehl-i irfan konuşsun!
Gerçeklere hasret kaldı bir millet
Mani olur, duymasına bin illet
Fazla geldi bu ümmete şu zillet
Kemlik sussun, artık izan konuşsun!
Boş laflara karnı tokken halkların;
Bini bire satılıyor haltların.
Bundan böyle, sabah, akşam ve yarın;
Bir an değil, doğru her an konuşsun!
Zulmünüze, sabır yetmez biline!
Şefkat gerek muhtaçların haline
Sahip olsun ehl-i zırva diline
Arz üstünde vahy-i Kur’an konuşsun!
Gam yükümüz geçti çoktan dağları
Dinin derdi mariz kıldı sağları
Avam Haktan koparmadan bağları;
Dert dinleyen hazık yaran konuşsun!
Bir asırdır hep söyleyen sizsiniz!
Cahillerce takip olan izsiniz!
Açık edin, hele sizler kimsiniz?
Defolun da, baki ferman konuşsun!
Abdullah Toroslu
26.04.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 26.4.2012 12:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!