Bir zamânlar öyle şendik, cânda cândık yâr gibi
Bir kadîm dost geçti burdan, sanki bir rüzgâr gibi
Hasretinden muztaribtim, duygulandım ağladım
Gamla baktım arkasından, bitmeyen efkâr gibi.
fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta