Artvin.2 Şiiri - Eyup Şahan

Sanki yer yüzünde cennet-i âlâ,
Efkar’dan bakınca gördüğüm Artvin.
Kafkasör gözümde tütüyor hala,
Gençlikte gönlümü verdiğim Artvin.

Maraş’tan varınca bir garip kuldum,
Misafire saygı burada buldum.
Okurken liseyi mihmanı oldum,
Ne güzel kaderdir, sürdüğüm Artvin.

Korzul’dan akarken azgındır Çoruh,
Şavşat Merya’sında dinlendi bu ruh.
Otingi denince ormanı güruh,
İrem bahçesidir erdiğim Artvin.

Murgul’un üstünden baktım yukarı,
Çıktım Kara Göl’den gezdim Kaçkarı.
Dört mevsim eksilmez başından karı,
Rüya âlemidir girdiğim Artvin.

Çoruh vadisinde yapıldı büyü,
Borçka’dan ilerde Maradit köyü.
Titredi içimde gönlümün tüyü,
Sevdadır başıma sardığım Artvin.

Pancar bayramında yaylada olsam,
Yalnız Çam Dağında çermikler bulsam.
Eyüp der başında yıllarca kalsam,
Yaylada çiçektir derdiğim Artvin.

Eyüp Şahan
Ankara 8.12.2013