Artvin Şiiri - Ertürk Demirci

Sahara’dan baktım Artvin iline
Şavşat’ta Efkarın hazzını gördüm.
Şarkılar dolamış o şen diline
Aşık Yanguni’nin özünü gördüm.

Gezdim köylerini, eyledim selam
Sevgiler üstüne yazacak kalem
Yüzdeki gülüşler, dudakta kelam
Ciritdüzü, Merya düzünü gördüm.

Soğuk sular içtim dere boyunda
Kara dutlar yedim Berta Köyünde
Bir yaz mevsiminde, temmuz ayında
Doğruyu söyleyen sözünü gördüm.

Ardanuç'a doğru sürdüm atımı
Ya gündüz gelirim, ya gün bitimi
Dolaştım kanyonu bir gün batımı
Efkari Babanın sazını gördüm.

Yusufeli benden toprağın sorar
Elde kütan ile tarlasın sürer
Çalışır çabalar kendini yorar
Giydiği kaftanı bezini gördüm.

Çalışkan insandır diktir hep başı
Sırtında sepetle taşırlar taşı
Yazına doyulmaz, güzeldir kışı
Sobada tutuşan közünü gördüm.

Kıvrım kıvrım yollarında yoruldum
Coştum Çoruh gibi sonra duruldum
Lomaşen'in kirazına vuruldum
Genyanın o güzel yüzünü gördüm.