Artık Yolcuyum Şiiri - Adem Elkaya

Her canlı ölümü tadacaktır

Bir gün teselli edilen sen
Bir gün ise ben olacağım
Zamanı yitirdiğimizde anlayacaksın hasret çekmeyi
Bir gün sen olmayacaksın bu dünya da
Sensizde ben yaşayamayacağım
Belki de ben olmayacağım sen yaşarken
Belki de haberin olmayacak mezarımdan
Sen yalnızlığıma gömdün beni
Ben hala umutla bekliyorum
Zaman bak kalmadı anlamıyorsun değil mi
Her geçen gün birilerini kaybediyoruz
Her geçen gün daha yaşlanıyoruz
Sen yok oldukça hayatımdan
Her gün biraz daha toprak birikiyor yedi tahta üstünde
Artık saat e bile bakmıyorum
Korkuyorum artık ümitsizlikten
Özlem çekiyorum ya hani
Artık ölümü bekliyorum
Yokluğun gönlümde çığ gibi büyüyor
Ben hasretine katlanamıyorum
Ağladıkça gözyaşımı saklıyamıyorum
Ne gelmeni bekliyorum artık
Ne de küçücük bir ümit
Bir sevda masalında kötü bir rolden fazlası değildim
Senarist ben,oyuncu ben,köşede oyuna katılmayı bekleyende;
Artık son sayfa bu gerçek romanda
Finali kendi ellerimle yazıyorum sen hisset diye
Artık bu son gecem sensizliğe dair
Allah korusun senin olmadığın
Ya da senin yokluğunu hissettiğim bu dünyada
Artık yolcuyum…