Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ ARTIK YOKSUNUZ “ ©
Boşa mı sanırsınız, kahırlanışım
Her geçiş te cama, hazin bakışım
Gönülden matemi, dinmez akışım
Anam Babamdınız, yürek nakışım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta