Arka sokaklarındayım yalnızlığımın.
Yıkılmaya yüz tutmuş bu taş yığını,
Bu harabe bina benim evim.
Küf kokan hüzün basamaklarını
Gözyaşlarımla yıkıyorum.
Yerlerde, cam kırıkları…
Az önce, son öfke nöbetim esnasında
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta