Yokluğunda hep şiir yazar, sorana gittiğini söylerdim.
Pencereden gidişini izler, gözyaşımı gizlerdim.
Artık düşünüp de yazamıyor, o gitti diyemiyorum.
Cesaret edip bakamıyor, döktüğüm yaşı gizleyemiyorum.
Gücüm kalmadı sevgili, ayrılığa dayanamıyorum.
Sen bilmezsin belki ama ben sensiz yapamıyorum…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta