Yokluğunda hep şiir yazar, sorana gittiğini söylerdim.
Pencereden gidişini izler, gözyaşımı gizlerdim.
Artık düşünüp de yazamıyor, o gitti diyemiyorum.
Cesaret edip bakamıyor, döktüğüm yaşı gizleyemiyorum.
Gücüm kalmadı sevgili, ayrılığa dayanamıyorum.
Sen bilmezsin belki ama ben sensiz yapamıyorum…
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta