Beni artık ben bile tanımıyorum,
Sizinde tanıyabileceğinizi sanmıyorum,
Yüreğim kavrulmuş, artık yanmıyorum,
Kapanmışım içime, dünyayı umursamıyorum.
O kadar zormuş ki beni anlayıp tanımak,
Mümkün olmadı kimseye kendimi anlatmak,
Artık benim işim bundan sonra akıllanmak,
Bir daha sahte sevgilere inanıp kanmamak.
Belki sizi de kimseler anlamamıştır,
Yada sevginize layık olamamıştır,
Belki de etrafınızda dostunuz kalmamıştır,
Olanlarda sizi doğru anlayamamıştır.
Bende isterdim aslında sizi anlamayı,
Dinleyip de daha yakından tanımayı,
Derdini paylaşacak dostun olmayı,
Dertlerimi de seninle paylaşmayı.
Kayıt Tarihi : 9.10.2004 15:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/09/artik-yanmiyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!