Bir zamanlar avare vardı ya,hiç uğruna var olan,
Nara atardı ya ulu orta sessiz acı çığlıklarıyla,
Dağları delip nehirler aştıkça ömrünü yollarda bırakan,
Şimdi sükunetin içinde kaybolmuş kendini arıyor.
Bir zamanlar, yüreğini sevgisini dökerdi ya kağıda,
İsyanlara davet çıkaran şiirlerini yazardı ya,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
