Sanıyor musun ki ben zavallıyım?
Ve senden şefkat bekliyorum
Keşke bıçaklar parçalasa beni yıllarca
Aşkından yok oluyorum...
Ama hayır vazgeçmiyorum.!
Ah çeken şehirlere dağıtıyor beni hasretin...
Hadi öyle ise git... her şeyini topla ve git....
Kalbim seni hasretinle öldürür.!
Sanıyor musun ki ben sana göç ediyorum benimle oyalanman için...
Ve sanıyor musun ki sana kurbanlar sunuyorum gururlanman için...
Bana hüküm veriyorsun üzgünüm diye
Denizlerim, sağanak sağanak yağan yağmurlarım susuzluğunu gidermek içindi hep...
Sanıyor musun ki ben zavallıyım?
Ve yerden baharı koparıyorum razı olman için...
Ve sen sensizliğe razı olmama karar veriyorsun...
Seni cevherden yaptım ben
Ben seni inci ile süsledim
Zayıf olma.!
Nefesleri sana vakfettim ki nefes alasın...
Benim için alem sadece sensin
Korkun yayılıyor hep anılarıma
Sanıyorsun ki benim bedenim kelimelerdir
Ve kelimelerinle yaralıyorsun beni...
Ve hislerim... onlar da kâğıtlardır...
Siliyor musun beni, yazıyor musun?
Senin için yazdım bütün bunları...
Ama sen rüyadasın..
Ve artık ben seni sildim...
Ve ben kendimi sildim aslında vakti belirsiz bir zamana kadar....
Kayıt Tarihi : 9.2.2022 03:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Abuznaid](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/09/artik-unut-beni-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!