Artık tadım kalmadı

Rüzgâr esmez oldu kırık dallarda,
Gül suskun, solgun yatar bahçemde.
Gökyüzü gri, yıldızlar uzak,
Bir nefes yok artık eski hecemde.

Gün ışığı düşmez perde kenarıma,
Her sabah hüzünle dolar odam.
Şimdi ne bir umut var yarınıma,
Ne de avutur beni bir selam.

Tadım kalmadı, yudumlar keder,
Hangi bardak umut, hangi gün bahar?
Hayal ediyorum bir eski demler,
Ama hüsran yine bana hep yâr.

Adımlar yorgun, yokuşlar keskin,
Düşlerim firarda, sokaklar sessiz.
Bir tebessüm bile zor gelir artık,
Dilime sürülmüş sessizlik dilsiz.

Ey sevda, ey hüzün, ey bitmeyen dert,
Bu nasıl bir yük ki her an üzer?
Tadım kalmadı, geçmişte gizli,
Ne varsa güzel, ne varsa serin bir izdi.