Artık Susuyorum Şiiri - Seyrani Göl

Adını anmak bile incitiyor zamanı.
Bir çiçeği kurutmak gibi sevdayı,
Yavaşça, usulca kabulleniyorum olanı.

Kırıldım evet,
Ama her cam parçası kendine gökyüzü bulurmuş.
Senin yokluğunda öğrendim:
Eksilen yanlarım da bana aitmiş.

Yastığıma düşen o eski koku
Artık yalnızca bir hatıra.
Ne arıyorum ne bekliyorum,
Yüreğim neyse onunla barışık bu defa.

Bir dua gibi geçiyorsun aklımdan,
Ne sitem var içinde ne yanılgı.
Kalbim sessiz, ama boş değil,
Sana ait olanı kalbimde bıraktım; geri kalanla geldim şimdi.
S.GÖL