SUSTUM!
Söyleyemedim,
Anlatamadım,
Savunamadım,
Neden ben diyemedim..
Dilim varmadı,
Haksızlık yapmayın demeye.
BEN KIRGINDIM..
BEN KENDİME BİLE SUSMUŞTUM!
Kendi yüregime bile darılmıştı, yüregim.
Sevgisiyle kırıklarımı sarmadı diye..
BEN KIRGINDIM..
BEN KENDİME BİLE SUSMUŞTUM!
Beni yüreğime kırgın bırakan herkese,
Bu şehre, bu dünyaya bile..
Biraz da kendime kızgındım..
İsteyerek, savunmasız kaldım diye
BEN KIRGINDIM..
BEN KENDİME BİLE SUSMUŞTUM!
Çok agladı gözlerim,
Yüregime damladı kanlı hareler,
Yanaqımda hala var qözyaşımın izLeri…
Artık susuyorum…Sonsuza kadar.
Konuşacak cok şey var ama,
Ben Sustum! Bütün sözLerim bitti..
BEN KIRGINDIM..
BEN KENDİME BİLE SUSMUŞTUM!
Kayıt Tarihi : 29.5.2014 21:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/29/artik-susuyorum-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!