Evine çağırdın ilkyaz sevinçlerini
çocukluğuna
Yırtıldı gözlerin, içine hayat doldu
o karanlık ışık...
Yükün yok
artık her sabah hoyrat bir özgürlük uyandırıyor seni...
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Kalbine çağırdın herkesi
Kendini bile
Artık sokağa çıkabilirsin
Ömründen düştün kendini
diyecek pek bir şey bırakılmamış. yürekten alkışlıyorum sizi...
Merhabalar cezmi bey
sizin şiirinizin birini -anadol veya anadoluyumben rumuzunu kullanan birisi kendini tanıtma yazısına eklemiş. uyardığım halde altına eserin başkasına ait olduğu ekli hala değil.
ben ise bu tür olaylara karşı duran, sitemde ve gruplarda'
Sanat hırsızlığına karşı protesto' adlı bir grup kurmuş bulunuyorum ve desteklenmesini tüm sanatverelerden rica ediyorum.
saygılar
Gül Witt
superrr ne dıyebılırım başka her guzel söz yetersız senın ıcın....
evet kalbine cagırdın herkesi,kendini bile..tabi bizide... super bir şiir cezmi ustad tebrikler,yolundayız..
güzel yazmış
'Ömründen Düştün Kendini'...kendimi ömrümden düştüğüm gün gerçekten.Artık acıyan yanımla bile alay ediyorum.Çünkü çok alıştım.Yine ve herzamanki gibi çok güzel anlatmış CEZMİ ERSÖZ saygılar
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta