Artık Şiirler Yazmakla Kalmayacağım

Hâlâ sana vurulmuşluğumun önüne geçemedim,
Bunu sen de biliyorsun.
Güneşin doğuşu kadar temiz bir aşk bu...
Ayaklarını suya değdiren,
Küçük çocuklar kadar ürkek yüreğim...
Bu gece ay'a bakıp,
Artık şiirler yazmakla kalmayacağım sadece;
Şiirleri uzun uzun yaşayacağım...

O gün sadece ben mi ağladım,diye düşünürken,
Gece de ne acılar çekilmiş meğerse,
Gözlerinde yüreğime değerse,
Ay ışığını,çekip alacaklar şiirlerimden,
Gönlü yanık insanlar,acının çetelesini tutanlar...
Varsın bana şiirler düşündürsün,gece yarıları bile...
Dedim ya!!!
Artık şiirler yazmakla kalmayacağım sadece;
Şiirleri uzun uzun yaşayacağım...

Benim sadece vücudum burada,
Beynim ilişkisini kesti, bu hantal vücutla...
Rüyalarım renkleniyor ara sıra,
Ara sırada kan kırmızı, koyu mu koyu...
Çimenlerin sırtıma değdiği yerlerden,
Güneşe de bakmasam hiç,
Olmasa da bahtımın rüzgarına kapılmak,
Artık şiirler yazmakla kalmayacağım sadece;
Şiirleri uzun uzun yaşayacağım...

Tavanda aynı noktaya bakan,
Binlerce insan var,gecenin bu saatinde,
Ya da bir Azeri Sevda Türkü'sünü,
Dönüp dönüp tekrar dinleyen...
Offf ki off!!! diye inleyen nice insan.
''Biz bu sonbaharda buluşacaktık,
Bahar geldi geçti, sen gelmez oldun''.
Artık şiirler yazmakla kalmayacağım sadece;
Şiirleri uzun uzun yaşayacağım...