Artık Sen Bile Hayat Veremezsin..

Sonbahar akşamıydı gecelerin,
Sonsuzluğa ereceği günün başlangıcı,
Bir yağmur damlasının yüreğime düştüğü an.
O gündü iliklerime kadar ıslandığım,
Söz geçiremediğim gündü yüreğime fermanlarda.
Bilinmezlerde yaşanacak sonsuzluğunun başlangıcı.
Sen gülümdün benim, rengini kanımdan almıştın.
Canımla can vermiştim, koklamaya doyamadığım.
Şarkımdın sen sözleri ben, notaları imkansız olan.
Kimselerin bilmediği yerdeydin. Yüreğimdeydin.
Yapamadım inci tanem soldurdum gülümü tükendim.
Yenildim imkansızlara, hayat veremedim. Bittim.
Artık, sen, sen bile veremezsin.
O şarkı hiç söylenmeyecekti sonsuzluğa kadar.
Söylendi. Fırtınalar koptu, gökler ağladı.
Dağlar inledi, çiçekler boynunu büktü.
Bitti, bitti artık dediler……