Ne kul, ne de köle insansın sen eğilme,
Artık kendin ol, başkası gibi görünme,
Üç beş kuruş menfaat, bir makam için,
Kilim olup zalim ayağına serilme.
Sanma ki böyle gelmiş, böyle gider, düzen,
Hiç insan olur mu ? Garibanı ezen,
Karanlık dirensede doğacak yarın güneş,
Kalmayacak seni ne sömüren, ne de üzen.
Doğru bildiğin yoldan bile bile şaşma,
Kibir zehirini içip hattini aşma,
Bütün makamları önüne serselerde,
İnsanlığı unutup adaletten şaşma.
Altın, gümüş para darphanede basılır,
Azimle, inançla yüce dağlar aşılır,
Başkası olmayı bırak, kendin ol artık,
Semercioğlu böyle der, böyle düşünür..
Kayıt Tarihi : 6.11.2021 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!