Artık Kendimle Sevişiyorum

Hatırlar mısın?
Güneşin doğuşunu beraber izlediğimiz günlerde,
Hani ay ışığının sarhoşluğunda,
Gözlerimiz aynı noktaya kilitlenip,
Masum çığlıklar ardından,
Gözyaşlarımızla bitirdiğimiz geceleri…
O kırmızı perdeleri kapatıp
Keserdik ilişiğimizi dünyayla…
Sadece sen ve ben olurduk gecenin sessizliğinde…
Beni bırakma derdin, sarılırdın sonra sıkıca…
Yakardın beni sinsice masumiyetinin perdesinde.
‘Ruh eşim’ derdik hani birbirimize…..
Sürerdi sevişmelerimiz gecelerce…..

Peki ya şimdi…..
Hayat bize oyun oynadı
Oysaki sımsıkı sarılmıştık birbirimize…
Hayallerimiz vardı…
Bir gelecek hayal etmiştim seninle
Evetlerim, hayırlarım gözlerindeydi…
Sevmelerimiz başkaydı
Farklıydı sevişmelerimiz…
Kaç bahar geçti üstünden
Eşin ve sen…..
Yalnızlığım ve ben…

Geri dönüşü olmayan yollara girdik
Ne sen anlayabilirsin artık beni,
Ne de ben seni…
Bulamadım yerini dolduracak birini
Hep eksik ti hep yarım…
Sevmelerde yalan oldu sevişmeler de…

Artık kendimle baş başayım
Yalnızlığımı seviyorum
Bana benden başka ilaç yok çünkü
Artık kendimle sevişiyorum…..