Artık Kaçış Ne Mümkün Şiiri - Recep Uluçay

Artık kaçış ne mümkün teslim aldı yüreği
Lilyum , yazgı ve muamma dolu ölüm
Ruhumdan kurtarsam da bu değersiz bedeni
Teselli edemez beni hiçbir şey biliyorum

Artık kaçış ne mümkün o “cesur” balkonlar
Emiyor dolunayın kurşunî şehvetini
Geceyi baştanbaşa titretiyor kar
Ve lambaların merhameti çekiyor beni

Artık kaçış ne mümkün yalnız boşluk ve uzay
Yalnız yalanlar yavrulamış yavan bir yaşam
Yüz vermez artık bana ne güneş ne de ay
Reva gördüğün bu cezaya Tanrı’m dayanamam…

Artık kaçış ne mümkün baştanbaşa kent
Sonu gelmez bir kuyu, amansız bir cellat
Ruhuma bir beddua oluvermiş set
Ne ölüm yakın artık ne sürgün ne de hayat

Artık kaçış ne mümkün batıdan doğdu güneş
Dağlar ve bulutlar üstüme yuvarlandı
Kelimeler biçare… Ne bir yankı ne bir ses
Yanıbaşımda birden bak zaman boğazlandı.