Artık Isırgan Otu Toplama Anne...

aç bir çocuktum
alabilmek için hakkımı
doyurabilmek için karnımı
emebilmek için ak sütünü
tutup eteğindeki çiçek dallarını
göğsüne tırmanmak isterdim anne…

yükleyip avucundaki
namuslu, bizim ora ninnileri
piş piş
yavruma piş
nenni nenni
yavruma nenni
uyumak isterdim omzunun sol yarısına anne…

duvarları kaldır aradan anne
dikenli telleri
hayın geceleri…
yaramdan ak sütün akar
yıkar kanlı meydanları
sütünü kesme
sütünü boşalt düşüme anne…

artık bu yollar ki
ne köyüme çıkar
nede senli düşlere
aşırıp bulutları duvardan
eteğindeki çiçeklere yağmak isterdim anne…

yüreği avucunda bir gençtim
çıkabilmek için güneşli güzel günlere
alnındaki yolara vurdum kendimi
alnını açık tut anne…

darağacı gölgesi düşmesin usuna
kirletme düşünü anne…

sen ki ninni söylersin bebeğine
sen ki türkü söylersin çocuğuna
sen ki ağıt yakarsın gençliğime
toplayıp babamın düşüne ver beni anne…

kara çalmamak için ak sütüne
helal gelmesin diye yüreğine
silip attım kollarıma düşen pranga izlerini
silip attım işkencede açan yaramı
gül oldum, açtım kirli yaramda
eteğinde büyüdüm anne…

büyüt beni anne
göğsüne tırmandığım dallarımı büyüt
büyüt ki tırmansın göğsüne çocukluğum
büyüt ki son kez dokunayım hakkıma
büyüt ki alayım son kez çocuk hakkımı
ve savrulayım zaman içinde anne…

düşüm maviydi benim anne…

bütün insanların acısı gibi
benimde acılarım oldu
kimisinde canım yandı
kimisinde oralı olmadım…

oysa ısırgan otu kokardı düşlerin
dokun bana anne
yaramı ısırsın ellerin…

artık ısırgan otu toplama anne
böreğini pişirme
toza batmış dut gölgesine sar beni
çorak kuyu suyunda yıka
yele ver beni anne…

artık ısırgan otu toplama anne
böreğini pişirme
dokun bana anne
yaramı ısırsın ellerin
düşlerimi ısırsın hasretin…

artık ısırgan otu toplama anne…

ah anne ah
artık koparıp saçlarından yıldızı
eteğindeki gülün dalına asabilirsin
ve bırakabilirsin gençliğimi savrulan zaman içine…