Artık görmek istemiyorum ateşi
Ya sarsın bedenimi küllerimi savursun
Yada akan zaman ateşin alevini elinde tutsun
Durgun suskunluklar dile gelip konuşsun
Gül güneş den kurtulup ay haline Bürünsün
Artık görmek istemiyorum ateşi
Gelmesin kimliksiz bana öyle
Bir meçhule yürüsem de böyle
Yanmam ben kolay bir halle
Hakikat içinde gizli sır yare
Artık görmek istemiyorum ateşi
Hoş tutmaz adı sefa kendi cefa
Hak kerimdir bu mutlak aşka
Kutsal değer ile bakılır hep ona
Yenik düşer koca ateş bir suya
Artık görmek istemiyorum ateşi
Yanan ben iken neden o coşsun
Hiç durmadan ömürden çalsın
Bir olamazken candan can alsın
Aydınlık diye karanlık ile sarsın
Artık görmek istemiyorum ateşi
Teslim olsun sadakat göstersin
Hep Ortaya attığı kalbi gömsün
kalbin ataşı kor alevine dönsün
Ben yanarım aşk için o sönsün
Kayıt Tarihi : 16.3.2015 18:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Diyarbakır da bir akşam karanlık bir ara sokaktan geçerken Hafif biraz rahatsızdım ve bir bıkkınlık vardı üstümde Ve o zifiri karanlığın içinde bir çocuk uzaktan Elinde ki çakmağı çakınca Yanan ateşi gördüm Ve ben o bıkkınlık içinde O ateşi görünce İşte meydana bu duygular çıktı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!