Ben artik çok uzak diyarlara gidiyorum
Seni düsündükçe çok mutlu oluyorum
Nereye gitsende seni sonunda arar bulurum
Senin var oldugun bile şuan yetiyor bana
Dayan yüreğim dayan ama ben artik buralardan gidiyorum...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta