Artık Gidişine Çeyrek Şiiri - Kemal Gökkaya

Saat üçe çeyrek var,
Tren birazdan hareket edecek,
Garda vedalaşacağız seninle.
Peronlara savaş açacak içim,
İçim el vermeycek eline,
Elin koltuk numaralarında eskiyecek.
Vagon vagon uzaklaşacaksın birazdan.
Tek kişilik biletine, ikimizide sığdıracaksın biliyorum.
Nefesinden buharlanan cama parmaklarımı çizeceksin,
Yüzümden tenha yolların hüznü okunacak peşin sıra,
İki ezan arası terk edeceksin kenti,
Ve ben tüm trenlere küfredeceğim..

Saat üçe çeyrek var.
Aklıma mukayet olamayacaksın biliyorum,
Yol boyu uykun gelmeyecek,
Gözlerimi taşımaktan yorgun düşecek göz kapakların.
Sonra solo bir türküye eşlik edeceğiz beraber,
'Kara Tren' hep rötarlı gelecek artık bu kente.
Yazmadığın her mektuba, gidişini adres düşeceğim.
Hiç bir postacı bilmeyecek,
Kaç yılı yediğimi sensiz,
Kaç ömür tükettiğimi,
Kaç küfür eskittiğimi, bilmeyecek..

Saat üçe çeyrek var.
Sırtımda öldürülesi bir yük,
'Gitme! Bavulunu ben taşırım' Diyesim var.
Biliyorum, şimdi bir sigara yaksam, alev alır gar.
Acıya tahammülüm yok bilirsin,
Ama bu demir yolları içime doğru bükesim var.
Kaldırımlar dar gelecek ayaklarıma,
Teninde volta attığım günleri özleyeceğim,
Ceketime iliştirdiğin kokun gelirse burnuma,
Hiç bir lodosu elletmeyeceğim soluğuma..

Artık gidişine çeyrek var.
Trenin tekerlek sesleriyle irkileceğim,
Vagon vagon uzaklaşacaksın benden, kentimden..
Bilirim yol tutar seni, aklın bulanır kusarsın beni içinden.
'Şehirler arası bir ayrılıktı yaşadığımız,
hiç bir öyküden sağ çıkamıyoruz' Dersin.
Tren hareket eder birazdan,
Sonra saat içimi çeyrek geçer
Ve ben tüm makinistlere küfrederim.

'Kemal GÖKKAYA'