Artık eski bir şarkısın..

Eski bir piyanonun,
tozlu tuşlarından
geceye akan bir şarkının hüznü gibisin..
Yayıldıkca odama
beni benden alıp
çok eskilere
gitmeye korktuğum anılara götürüyorsun..

Sonra eğreti gidişin çarpıyor soğuk duvarlarıma..
Öfke ağır ağır gözlerime iniyor..
Bir şey damarımdan hızla kanıma akıyor..
Ürpertiyle karışık
bir titreme
dalga dalga büyüyor..

Karanlığın koynunda
intihar eden umutlar gibi
sessizce sarılıyorum kendime..

Beni benden başka kim onarabilir ki?

_12.10.2013