Sessizliği gölge yaptık kendimize,
Kahve fallarını da umut,
ve Reflekslerimizi de mesafe.
Çok geçmedi başkalarını da dert ettik,
Ve onların sözlerini de.
Ayrılığı alışkanlık yaptık sonra,
sanki birbirimizi çok görüyormuş gibi,
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
