Artık Çok Değiştim Şiiri - Celal Bahar

Artık çok değiştim...
Korkularım var mesela olur olmaz şeylerden...
Yoğurdu bile üfler oldum nedenini bilmeden.
Saçlarımı uzattım,
Sakal, bıyık bıraktım.
Ve yürürken sürekli ardıma baktım.
Sanki her an bir yerden çıkacaksın,
Sanki elinde ateş,
Beni tekrar yakacaksın.
***
Artık çok değiştim...
Görsen hayatta tanımazsın.
Bu adam o deseler,
Dünyada inanmazsın.
Bir gecede ömrümden on yılım gitti.
Gençlik zamanım desen,
Seninle birlikte o da bitti.
Şimdi işten eve evden işe.
Bir bardak çay bulursam,
En büyük saadetim budur işte.
Yok öyle gecenin sessizliğinde,
Şarkı türkü söylemeler.
Yok öyle neşe içinde sağa sola tepinmeler,
Mutluluktan kendini kaybetmeler,
Kahkaha ile gülmeler.
Gününü gün etmeler...
***
Artık çok değiştim...
Ne sabahı bekliyorum,
Ne yarın olsun istiyorum.
Ne bugünü yaşıyorum,
Ne dünü anıyorum.
Öylece boş boş duvarlara bakıyorum.
Bir de her an kapım çalınır diye,
Korkudan tir tir titriyorum.
Ya bir daha gelirsen.
Ya bu ne hal dersen.
Ya sevdiğini söylersen.
Bana kızar ya da halime üzülürsen...
Gelme bu yüzden.
Çok değiştim çünkü.
Senden sonra bende gittim.
Senden sonra bir seni değil,
Kendimi de kaybettim.
Sence başka türlü,
Bu acıya nasıl sabrettim...