Artık Büyümüştür Yüreğim

Suskunsun...
Suskunum...
Bir hüzün kıyısında
Dalmaya hazır bir martı
Kanadına yazıldım
İnadına yazıldım

Hikayeme girdiğin gibi
Çıkıyorsun bir gün ortası
Bir gün ortası güneşe küsüyorum
Leyla çoktan susmuştur
Çöller içimde büyüyor
Mecnun çoktan bulmuştur Mevla'yı

Ah! Başına düşesi dağ olaydım.

Rüzgar senden beri esmiş
Duymamışım...
Alıp götürmüştür sesini
Zaman senden yana geçmiş
Anlamamışım
Şarkılar hep seni söylemiştir
Ağlamışım...

Ah! Diline düşesi bağ olaydım

Kaybettiğim ne çok şey var
Seninle kazandığım
Kaybettirdiğin...
Yüreğim en son yitirdiğim
Varlığım olaydı.
En son kırılacak şeyim
Olaydı aynam.

Gittin...
Ben yokum...
Aynalar kırık dökük

Ah! Peşine düşesi çağ olaydım

Kanlı gömleğini bırakıp bende
Kim duyuyor kokunu şimdi uzaktan
Ellerim hala kanıyor
Züleyha...
Biliyorum...
Züleyha beni kıskanıyor.

Uyku çiçekleri uyanmayacak
Ve biliyorsun...
Gün uzaklarda doğacak
Gidiyorsun...
Hergün...
Hergün yeniden gidiyorsun...
Ah! İçine düşesi ağ olaydım

Hücremde güzü anlatıyor martılar
Beyaz değildir artık onlar
Bir bir sararıyor tenleri
Sararıyoruz...
Gördükçe gidenleri
Zaman çoktan çöktü
Dibine yokluğun...

Bir şehir vardı burda bir yerlerde
Burda bir yerlerde sen olmalıydın
Bu vakit
Gölgeni bırakmalıydın yahut
Gittin tümünle...
Bütünümle...

Yüreğimin boşluğuna
Duaları doldurdum
Artık büyümüştür yüreğim...

Bir viran şehirde
Ah! Elime düştüğünde sağ olaydın...

Hilal Beyazal Erçam