Sen, yaşadıkca, var oldukca bu dünyada,
Hep beni arayacaksın, ama boşuna.
Ne yapsan nafile, kalacağım aklında,
Hep beni arayacaksın, ama boşuna.
Herkes hürmet edip dinlese de sözünü,
Servetin bol olsa, güldürse de yüzünü,
Gönlün dinlemeyip isyan edecek sana,
Hep beni arayacaksın, ama boşuna.
Şöhretin olsa ne olur, için yanıyor,
Yüzün gülse bile senin, gönlün sızlıyor.
Gündüzleri hayalinde, gece rüyanda,
Hep beni arayacaksın, ama boşuna.
Aynalar da söyleyecek gerçeği sana.
Bir küçük resim, bir işaret, bir hatıra,
Sen her zaman başını çevirip de yana,
Hep beni arayacaksın, ama boşuna.
Çok çektim acıyı, acı yetti bak bana.
Günlerce ağladım, çok düştün sen aklıma.
Yeter, ben uslandım. Aklım geldi başıma.
Sen beni arayacaksın ama boşuna,
Dünyayı bağışla, seni sevmem bir daha.
Ramazan Ateş/Enschede-01.12.1997
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 12.12.2005 22:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/12/artik-bosuna.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!