Yaşamın karanlık tünellerine düştü yolum
Ne dönüp yeniden başlamaya takat,
Ne de ilerlemeye cesaretim var
Acının darbesini yemiş yüzlerle boyalı
Duvarların arasında,
Zifiri karanlıktayım
Her başımı çevirişimde acılı bir yüz
Her an içime sancıyan çığlıklar
Önümde belli belirsiz bir ışık
Ben ışıksızım…
Ölüyorum …
Yalnızlığın kutularında,
Adım adım tüketiyorum kendimi
Bitmek bilmez sessizliğinde
Ne içimde tüten bir mum
Nede bir umut yansımam var
Belli bu karanlığın tükenmeyeceği
Belli…
Ayaklarım param parça,
Cam kırıklarının saplantısında
Kanamayla halsiz
Dudaklarım söylediğim,
Umut türkülerinin yorgunluğun da,
Susuz çaresiz
Şiş ağzım konuşmaya meyilsiz
Kollarım kırık bu mücadeleden
Bu dertleri taşımaya yetmiyor beden
Artık bitmeli bu yolculuk
Bitmeli…
Ölüm kokusu düşmeli dimağıma…
Gelmeli ömrün sonu…
Gelmeli…
Kayıt Tarihi : 2.10.2007 15:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gelmeli ölüm artık.... Gelmeli...
Ne dönüp yeniden başlamaya takat,
Ne de ilerlemeye cesaretim var
Acının darbesini yemiş yüzlerle boyalı
Duvarların arasında,
Zifiri karanlıktayım
Her başımı çevirişimde acılı bir yüz
Her an içime sancıyan çığlıklar
Önümde belli belirsiz bir ışık
Ben ışıksızım…
.........................
Işık sensin... Işık kalemin... Işık karanlığa attığın çığlığın...
İlerlemek ya da durmak... İkisini arası girdabın içindeki düşler...
Tebrikler güzel insan ..
SEVGİLER...
TÜM YORUMLAR (2)