Bir rüyadan uyandım
Kalemin hakkını kaleme verdim
Ne beklenir bir yanılsamadan
İnancın inanmaya olan direnci
İnsanlar edindim
İnsan gibi insanlar
İnsan kadar insanca yaşayan
Biri göğe yüzünü çevirdi
Yeryüzüne alaycı bir gülümseme armağan ettim
Ne yana döndüm kimi gördüm
Baktım ki her yanım insan !
Etten bir duvar ördüm
Hakkım insana kaldı benim
Ben de bu alacatoptan
Alaycı bir gülümseme ile geçerim
İsyanın boy gösterişi
Kimsenin bilmediği bir mizah unsuru olarak.
Anlamın ve anlamanın hadsizliğini duymak
Yadırgamak
Susmak sonra hadsizce bir bekleyiş
Kendi kendini yemek bu zarfta
ama ne iştah!
Zaman dedim "Hangi zaman?"
Zaman zaman hünerli bir nişancıdır gözlerim
Kimi zaman kırılır aynadaki yansıma
O zaman kaparım çeperlerimi
Zamanı olmayan gidişlerin
Vurgunu olmaz bilirim
Zaman derim yine "zaman"
Artık bir andan eksiği olmayan.
Kayıt Tarihi : 18.3.2020 01:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Güzel bir şiir
tebrikler Şair
Beğeni sunan yüreğinize sağlık. Var olun :)
Beğeni sunan yüreğinize sağlık. Var olun :)
TÜM YORUMLAR (1)