Sen;
Öyle zor zamanda bıraktın ki beni,
Baharım kışa dönerken,
Gözümün feri sönerken…
Ecel kapımı çalıp ta,
Can bedenden çıkarken...
Sen;
Öyle zor yerde bıraktın ki beni,
Toprak kollarını açarken,
Soğuk mezar gel derken,
Kor ateşler beni beklerken.
Ve benim en çok,
Sana ihtiyacım varken...
Sen;
Öyle çok acıttın ki bendeki canı,
Arkamdan hançerlerken,
Düştüğümde gülerken,
Artık sevmediğini söylerken,
Gözümün içine baka baka,
Başkalarını severken...
Ah sevgili ah;
Öyle büyük bir hızla düştün ki gözümden,
Gayrı sen ne yerinden kalkarsın,
Ne de bundan böyle bana yarsın,
Artık ne aklımda varsın,
Ne de gönlüme sultansın.
Şeytana cennet ne kadar uzaksa,
İnan sen de bana,
Bir o kadar uzaksın...
Kayıt Tarihi : 6.3.2017 22:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Bahar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/06/artik-bana-uzaksin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!