Artık Bakışlarım Sürgün…
Acıyor, acıyor ve acıyor
Bana ait olmayan bakışlar…
Düne kadar benimdiler,
İlk gördüğüm annem,
İlk gördüğüm sevgi ve şefkatler,
Yer, gök ve kırların rengi, hepsi benimdi…
Acıyor, acıyor ve acıyor
Bana ait olmayan bakışlar…
Şimdilerde bir koşuşturmaca,
Bir telaş, bir yere yetişme acelesi
Bir suni haller, bir suni sebep sonuç ilişkisi
Gördüklerim…
Acıyor, acıyor ve acıyor
Bana ait olmayan bakışlar…
Tanıdıklar… Geçmiş bir anıdan,
Yansıyorlar… hesaplaşmak için aynanın kırık kösesinden,
Masumlar… Sanki yeni doğ muşça,
Göreceklerim vardı… lakin…
Acıyor, acıyor ve acıyor
Bana ait olmayan bakışlar…
Oysa nice sevdalarıma eşlik ettiler,
Nice karşılıksız sunduğum paylaşımlarımı bildiler,
Akıp giden anılarım ve yaralarımı gördüler,
Merhem olup süzüldüler semada…
Şimdi…
Acıyor, acıyor ve inceliyorlar
Uzuyor ve göç ediyorlar,
Başkalaşıyor ve yabancılaşıyor bana,
Bana ait olmayan bakışlar…
Mehmet Aydemir 05.05.2025 saat: 06:49 İnsanlığın kendisine yabancılaştığı şu günlerden.
Kayıt Tarihi : 6.5.2025 12:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mehmet Aydemir 05.05.2025 saat: 06:49 İnsanlığın kendisine yabancılaştığı şu günlerden. www.masaakademi.com
TÜM YORUMLAR (1)