Artık Bahar Gelse De Şiiri - Nedim Özügüzel

Artık bahar gelse de çiçekler açsa
Salıncaklar, parklar, bahçeler çocuklarla doluşsa
Ağaçlar, çiçekler, böcekler, civcivler rengarenk olsa
Dağda, bayırda, çayırda, semada
Kuşlar, kelebekler, arılar, solucanlar cıvıl cıvıl olsa
Çifte kumrular bıraksalar artık saklambaç oynamayı
Dökülseler el ele sokaklara, meydanlara, caddelere
Huzur evlerinden, yetimhanelerden, hastanelerden
Kaçamaklar başlasa ya insanlar içine
Mahkumlar zindanlardan güneşe çıkarıp saksıları
Gökyüzünü umut edip hayallere dalsalar
Kurtulsalar küflenmiş zincirlerden, esaretten, müebbetten
Artık bahar gelse de ölüler nefes alsa

Artık bahar gelse de insanlar insanlara benzese
Şen şakrak olsa memleketimin güzel insanları
Ve anneler, babalar, amcalar, teyzeler, komşular
Gitseler kol kola çarşılara,pazarlara, sinemalara
Son bulsa annemin tandır başındaki ıslanışı
Bahar gelse de düğünler başlasa
Halaylar tutsak, horonlar tepsek, zeybekler oynasak
Doldursak saman torbasına hınca hınç şiir kitaplarını
Gitsek dayansak yaşlıların, kimsesizlerin, yatalakların
Pencerelerine, balkonlarına, baş uçlarına
Ölümlerden uzak şiirler okusak,
Şarkılar, türküler söylesek onlara

Artık bahar gelse de gitsek
Ele versek haykırsak sevdamızı
Büyük puntolarla adımızı yazsak
Duvarlara, duraklara, okul sıralarına
Ve sen sadece adımı yazacak kadar alfabeye sahip olsan
Ve dur durak bilmeden, yorulmadan, yılmadan yürüsek
Gitsek dayansak çöp yığınlarının başına
Fırıncılar görmeden gizli gizli, ürkek ürkek
Toplasak çöplerden ekmekleri
Sonra bir çocuk telaşıyla buğulu buğulu öpsek
Başımızın üstüne koysak utançlarımızı
Baharı, güneşleri, ayı, yıldızları
Koynumuza doldursak taşana dek
Götürsek dağıtsak sepet sepet, avuç avuç,
Kapı kapı annelere ve çocuklara
Dayan! Benim bir kelebek ömrünce gün yüzü gören annem
Dayan! Kaplumbağaya yüklenmiş bütün baharlar
Geliyor sana salkım salkım
Dayan! Ömrü baharı bekleyen annem dayan!
Elbet son bulacak tandır başındaki ıslanışın dayan!