ölü bir cam
yaranı sarar gibi
yanaşıyor yanağıma
sis kadar hissizim
gözlerin kuru bir dal altında
toprak kokan gözlerime
baharı müjdeliyor
bazen direkleri yoktur gülüşlerin
en kuytusunda bırakır uçurumlara
ansızın
uykularıma bir dalgakıran girer
sabahım olmaz
yüzümü eskittim
sen gibi bakamam gölgene
gittiğin vakit
ardında bir pencere yanlızlığı bırak! ...
Kayıt Tarihi : 8.11.2007 16:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
M +
![Tülay Sustam](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/08/arti-2.jpg)
Küçülüp küçülüp kaybol ırakta
Yolu tam dönerken arkana bak da,
Köşede bir lahza kalıver gitsin!
necip fazıl
Her iki şairin rivayet şekli farklı olsa da nasıl bu kadar güzel dokunabiliyorlar maksadın nazlı tenine
Şiirle kalınız.
toprak kokan gözlerime
baharı müjdeliyor
bazen direkleri yoktur gülüşlerin
en kuytusunda bırakır uçurumlara
....................................
Bazen de o gülüşler uçurumlardan çeker kaybolan ve inleyen yüreği...
Gitmeler gelemlere gebe zamanların ayak sesidir...
Çok güzeldi SUSMA....
SEVGİLER...
ardında bir pencere yanlızlığı bırak! ...
vaktiyse gitmenin doğumuda vardır insanın yeniden ölmeye..
kutlarım
sevgiler saygılar...
TÜM YORUMLAR (11)