Artçı Fısıltılar... 1 Şiiri - Devrim Tülay

Sözcüklerim çıplak diye ayıplandım. Oysa dünyaya gelişimizde o hal üzreydi. Çıplak ve masum...

…

Ne ilginç varlıklarız ki; cömertliğimizi ispatlarcasına umut dağıtır, aynı rahatlıkla inkar ederiz...

…

Herkes bir başkasının masalına kulak kabartır fakat kendi masalıyla yaşar. Ve hiç bir masalın sonuna yetişemez ömrü
…

Gelip geçtiğimiz yolların kıyısındaki kaldırım taşlarıdır bir ömür aranan belki de. Adımlarımızın sarhoşluğu farkedemeyişimizin sebebi... Ya da dik başlı oluşumuz. Oysa kelebek kanadında tüm ömrümüz

…

Yalnızlığım benim, en kalabalık halim. Sessizliğim benim, büyük orkestram...

…

Ya dünün hayıflanmasında aklımız ya da yarının umudunda. Peki ya kaçırdığımız şimdi...

…

Nasıl da çekilmez oluyor şu hayat ve ne çabuk teselli üretebiliyor insan. Tüm anlaşmazlıklarına rağmen sıkı iki dost...

…

Kendi hayatını izlemek film izlemeye benzemez. Kaçırdıklarını başa alamazsın.

…

Cesaret; kimi zaman cehennem ateşini tutuşturan kıvılcım, kimi zaman cennet kapısına anahtar. Mesele; samimiyet ve ne istediğini bilmek.

21.10.2011
Devrim Tülay