Arta Kalan Şiiri - Ertuğ Akbay

odalar dağınık, her yer talan
ben virane olmuş yüreğimle
senden arta kalanları izliyorum
dayanmaya çalışıyorum bütün gücümle

sokak lambaları yanmıyor artık
kimseler geçmiyor buradan
ve çiçekler açmıyor
rüzgarlar esmiyor senin yurdundan

sabahları bir tuhaf oluyorum
seni göremeyince yatağımda
ve artık dayanamıyorum
yakında geleceğim yanına

şimdi tek dostum senin mezarın
ona anlatıyorum derdimi
gözümden akan yaşlarla büyütüyorum
mezarındaki gülleri.