Art da kaldık Şiiri - Ozan Yayla

Namus dedik, şeref dedik,
Hep geride,art da kaldık...
Ne ananas ne muz yedik,
Deneledik, dert de kaldık...

Adresimiz alınmadı,
Kapımız bir çalınmadı,
Selam bile salınmadı,
Karalandık, kart da kaldık...

Bilmiyorum kaç yıl oldu,
Karıyınan küstük n'oldu,
Sarardı garibim, soldu,
Çökük bir avurt da kaldık...

Zor örtüyok kıçımızı,
Yedirdik bir keçimizi,
Kemirirler içimizi,
Kımıl, kımıl kurt da kaldık...

Doğruluktan sapamadık,
Köşeden yer kapamadık,
Villa falan yapamadık,
Yıkık, viran yurt da kaldık...

Yaşıyoruz niçin, niye,
Yandım Allah diye, diye,
Alamadık bir hediye,
Sinekli'den fırt da kaldık...

Suyumuz yok, sayımız yok,
Şekerimiz çayımız yok,
Bir emmimiz, dayımız yok,
Açıktayız, sırt da kaldık...

Karı derki; gayrı doğ lan,
Şeytan diyor 'şunu boğ lan',
Zor kötek okuyor oğlan,
Yirmi ister, dört de kaldık...

Ozan YAYLA kes sesini,
Tüketme hiç nefesini,
Seçtiklerin küfesini,
Doldurdu, züğürt de kaldık...