Ah Şu Irakı Şiiri - Ozan Yayla

Kıyamet kopacak
şimdi eve varınca
bizimki
'körolasıca neredeydin'
diye sorunca
'İçmem diyesice
bu kadar olmazki
insan bu saate kadar
dışarda kalmazki'
el bile değmemiştir
sofra ortada kalmıştır
çocukların
herbiri bir yerde
uykuya dalmıştır
haklı olmaya
Köroğlu haklı
usanmış beklemekten
birazda bıkkın
bizimde kana
karıştı ya zıkım
ser'de de heriflik var
damar tutacak
kafa kızacak
elbette ortalık
biraz tozacak
bereket şansımız varda
biraz tenhada ev
azıcık dışarda
baştan söylemiştim
ben o adiye
'ulan oğlum
bir ufak yeter' diye
'erken kalkacağız
yarın arife'
dedim amma
anlatamadımki herife
'yarasın abicim
haydi şerefe bak
bak abi nasıl çalıyor
bak hele şuna
hadi be abi çekelim
bi fırt da buna'
anlayacağınız
laf lafı açtı
iki oldu üç oldu
eee! öyle olunca da
biraz geç oldu
şimdi
bu karda bu kışda
çamurda yaşda
nasıl gideceksek
şapkada yok
kel başda
bu işin birde
sabahı var
şişecek
kazan olacak kafa
zaten ta geceden
doydu lafa
artık zevk almıyorum
çarşıdan geçmekten
birine takılmaktan
nefret ediyorum
içki içmekten
yolda yıkılmaktan
bitecek artık
korku ve endişe
yüzünü bile
görmek istemiyorum
duydunmu şişe
artık çocuğumun
yüzü gülecek
avrat sevinecek
evime huzur gelecek
Tevrat sevinecek...