Sinirim sevgiden doğar kıskançlık ile bağlanır birbirine...
Yalanlarım kalbimden boyanır beynime kızıl kan ile.
Hissiyatım hissizliğimle ben yokken kapışamıyor bile,
Elinden tutup direnmesi için katlanıyorum kendime.
Besle dur özgüvenini temelsiz binadan farklı sanıyorsun...
Yaptıklarınla hava atarken ayağın kayıyor göremiyorsun...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta