Arsız Yürek Şiiri - Murat Tugan

Bir damla gözyaşı kadar
Yer kalmadı yüreğimde.
Sabır deposu doldu ömrümün,
İkinci bir sevdayı kaldıramam ben.
Dünya sallanıyor sanki
Ellerimin her titremesinde.
Güneşim tersten doğuyor yüzüme,
Aydınlıklar bir bir kara çalıyor.
Hangi gül, hangi çiçek, hangi mevsim.
Tabiat küskün ömrüme.
Gözlerim bakış sebebini yitirmiş,
Hayaller görmeye çalışıyor.
Kulaklarım yolgeçen hanı;
Hüzün şarkılarını konuk ediyor.
Ey yalnız gönlüm, gidişini beğenmiyorum.
Her an bir delilik yaparsın, biliyorum…
Laf dinlemez yürek ve
Af dilenmez gururum…
İkinizi birden taşıyamıyor bu beden,
Ya aranızda halledin bu işi,
Ya da kendimi Azrail’e emanet ediyorum…