Arsız Olursun Şiiri - Veysel Şimşek

Kim netsin neylesin derde yananı,
Herkes ava tutar dala konanı,
Biraz akıllı ol kapa çeneni,
Sır verme kimseye yalnız kalırsın.
Deli derler sonra arsız olursun.

Sağ göz isen sol gözüne güvenme,
Kapa gözlerini derine inme,
Şifren çözülünce deliye dönme,
Sır verme kimseye yalnız kalırsın.
Deli derler sonra arsız olursun.

Öyle böyle gelir geçer bu günler,
Şimdiyse insanlar şeytanlar cinler,
Yerin kulağı var belkide dinler,
Sır verme kimseye yalnız kalırsın.
Deli derler sonra arsız olursun.

Dost olmaz tırmalar yırtıcı kuşlar,
Yüze güler geriden hep seni fişler,
Şaşırma sönerse hayaller düşler,
Sır verme kimseye yalnız kalırsın.
Deli derler sonra arsız olursun.

Düşersen dar gününe yakarlar kına,
Sefil bedenine yazıktır cana,
Hatırlarsan bir zaman demiştim sana,
Sır verme kimseye yalnız kalırsın.
Deli derler sonra arsız olursun.

Fazla yüz ver ama sırrını verme,
Pişman olup sonra kendini yorma,
Şımarır dostunda olsa hal hatır sorma,
Sır verme kimseye yalnız kalırsın.
Deli derler sonra arsız olursun.

Oturma namert sofrasına herşeyide balsa,
Veysel derki baban kardeşinde olsa,
Güvenme kimseye sonuçta kulsa,
Sır verme kimseye yalnız kalırsın.
Deli derler sonra arsız olursun.

Tel:05379590555